STRONA W BUDOWIE

Perypetie z budżetem w USA, wybory w Słowacji, Scholz blokujący dostawę Taurusów, afera zbożowa, skuteczne omijanie sankcji przez rosję, brak spektakularnych sukcesów Ukrainy na froncie… Można odnieść wrażenie, że ucieka gdzieś perspektywa wygranej Ukrainy w tej wojnie, że jedność Europy i wsparcie USA stają pod znakiem zapytania, a rosji nie są w stanie zaszkodzić ani sankcje, ani bilanse strat, ani zaostrzający się reżim wewnętrzny. Ewidentnie jedziemy po wertepach. rosja nie jest łatwym przeciwnikiem. Jest na pewno przeciwnikiem pamiętliwym i jeśli wygra chociażby zawieszenie broni – będzie pamiętać o wszystkich, którzy pomogli Ukrainie. Dlatego dziwię się Słowacji, ale nie mam też wglądu w ich kontekst wewnętrzny.

Trzy kwestie na dziś:

1.
Na froncie jest bardzo cicho, tzw. doniesień jest mało, podejrzanie mało – jakby ktoś kran zakręcił. Oby to była TA cisza.

2.
Ukraina wysłała dziś dość konkretny sygnał o wzmocnieniu zbrojeń.

Dziś krótko. Na froncie nieco więcej “bawełny” i sporo szumu politycznego. Linia – bez zmian. Podobnie jak Zełeński dla Ukraińców – jutro będę miał dla Was niespodziankę na zrzutce.

✂️ W skrócie: Brak zmian w linii frontu, ale wiadomo, że Ukraińcy przesunęli obszar walk w dwóch punktach frontu –…

Ile razy słyszeliśmy o kończeniu się rezerw w rosyjskiej armii, o buntach, masowych dezercjach, rozbijaniu całych oddziałów, rozstrzeliwaniu własnych żołnierzy, słabym uzbrojeniu, niskim morale? Nawet jeśli była to prawda to rosyjska obrona nie wygląda na taką, która miałaby się załamać. Linie “surowikina” okazały się olbrzymią barierą dla Ukraińców, która faktycznie wyhamowała ukraińską ofensywę. Mimo wyłomu pod Robotyne, który zajął Ukraińcom miesiące, od kilku tygodni nie widać dalszych postępów. W tym czasie rosjanie zbudowali kolejne fortyfikacje na północ od Tokmaku. Trudno tu o cokolwiek oskarżać Ukraińców, raczej chcę zwrócić uwagę na kilka kwestii dotyczących rosyjskiej armii.

O samym froncie trudno cokolwiek powiedzieć poza tym, że walki trwają i rosjanie nigdzie nie przejęli inicjatywy. Ukraińska inicjatywa zaś – cóż, trudno stwierdzić jak się mają sprawy pod Bachmutem i na Zaporożu bo komunikaty ponownie mówią enigmatycznie o postępach. Wiadomo tylko, że rosjanie pod Robotyne nazbierali sporo rezerw i nie będą z tego miejsca ot tak uciekać.

Zacznijmy od frontu. Linia frontu jest bez większych zmian. Ponownie od Ukraińców spływają enigmatyczne doniesienia o kolejnych “postępach taktycznych” i przesuwaniu się sił ukraińskich. Na ile wiem – są prawdziwe i w kilku przypadkach bardzo zachowawcze w stosunku do rzeczywistości. Nie chcę na próbę wystawiać ciekawości, a raczej zwrócić uwagę na ostrożność informacyjną Ukraińców. Jeśli chodzi o wyłom pod Robotyne to rosjanie robią wszystko by wyłom zamknąć. Walki są tam intensywne i linia frontu faktycznie zmienia się. Przełom jednak nastąpi i pozostaje pytanie tylko jak duży. No i sporo tych ataków w tyły rosjan.

Nie da się ukryć, że idzie jesień. Korci nieco by podsumować postępy Ukraińców w okresie letnim i dość trudno to zrobić obiektywnie. Z jednej strony pamiętam przebieranie nóżkami w kwietniu i maju. Wszyscy mieli przed oczami jesienne ofensywy armii ukraińskiej z 2022 i liczyli, że latem tego roku będzie powtórka, która złamie rosyjską obronę i być może zakończy wojnę. Tak się nie stało. Czemu? O tym pisze WSJ jeśli chodzi o stronę rosyjską. Nie pisze natomiast o opóźnieniach w dostawach sprzętu Ukrainie. Silne linie obronne rosjan i zmiany w logistyce w połączeniu z niedowozem uzbrojenia Ukraińcom zaowocowały w mniej spektakularnych niż oczekiwano działaniach. Trudno je oceniać bo są okupione ludzką krwią. Ukraińcom udały się moim zdaniem cztery rzeczy:

Zełeński zakończył swoje tournee i odwiedził na krótko Lublin. Tam wręczył odznaczenia dwójce Polaków zaangażowanych w pomoc Ukrainie: dziennikarce TVN Biance Zalewskiej i medykowi Damianowi Dudzie z fundacji “w międzyczasie”. O ile gest fajny, to też wymowny, bo na spotkaniu nie było nikogo z polskiej władzy. Można to zinterpretować “Jesteśmy wdzięczni Polakom, ale z władzami nie za bardzo chcemy gadać”. Jeszcze jedno jest istotne – spotkanie było zorganizowane w ostatniej chwili, co świadczyłoby o tym, że do Zełeńskiego dotarły sygnały o tym co się u nas zadziało po jego słowach w ONZ. W jego wpisie znajdziemy fragment (wpis po polsku): “Dziękuję całej Polsce za nieocenione wsparcie i solidarność, które pomagają bronić wolności całej naszej Europy!”

Idąc na front to mamy jakby restart ofensywy. Zacznijmy od Bachmutu. Na południowej flance miasta rosjanie trzymają się w ostanim punkcie poprzedniej linii obrony – Kurdjumiwce. Ukraińcy generalnie wychodzą poza linię kolejową i są w stanie kontrolować główne węzły logistyczne do Bachmutu. Przeskoczmy na południe. Jeśli się nie mylę to w okolicy Robotyne nastąpił kolejny przełom i Ukraińcy wprowadzają do walki ciężki sprzęt. Nie wiem jak duże siły skierowali do walki, ale jest szansa na trwałe przełamanie frontu i rozpoczęcie przecinania rosyjskiego korytarza lądowego do Krymu.

“Jeśli nie otrzymamy pomocy, przegramy wojnę” – miał powiedzieć dziś w Senacie Zełeński. Chwilę po tym Zełeński otrzymał odmowę dostarczenia rakiet ATACMS w najbliższym czasie. W USA są też gorące dyskusje wokół tego na co przeznaczyć kolejne miliardy dolarów, bo pojawiły się wyzwania związane z emigracją. W skrócie oznacza to, że USA nie dadzą Ukrainie przegrać ale nie dadzą też broni, która pomogłaby wygrać (lub conajmniej dałaby Ukrainie przewagę w średnim horyzoncie czasowym). Dzisiejsze wydanie The Economist pisze zaś (sekcja Świat) o tym, co powoli rysuje się jako realny scenariusz dalszego losu wojny – o wojnie na wyniszczenie. Wiele wskazuje na to, że w przypadku wygranej Trumpa pomoc USA zblednie, a Europa nie jest gotowa na długoterminowe wsparcie Ukrainy tak by doprowadzić do zakończenia warunków wedle planu Zełeńskiego. Co gorsze – Europe nie specjalnie o tym myśli.

O zbożu już się rozpisałem w poprzednim poście ale dalszy ciąg znajdziecie w sekcji świat. Wydaje się, że słowa Jarosława Kaczyńskiego mogą być początkiem deeskalacji dyplomatycznej w tej kwestii. Przydałaby się reakcja ukraińskiej strony. Deeskalacja jest też w Azerbejdżanie. Nadal trwa „ofensywa” Zełeńskiego na ONZ. Słuszna bo rosja od lat paraliżuje tę instytucję. Polecam sekcję „Świat”.

Dziś jest istna huśtawka informacji i nastrojów. Najmniej informacji dziś z frontu – niewiele wiadomo o zmianach w linii frontu – najpewniej nie są one wielkie. Na świecie ponownie odżywa konflikt Azerbejdżanu i Armenii o Górny Karabach. Miejsca by nie starczyło by rozpisać się na ten temat. Konflikt ten w różnych odmianach trwa od ponad 100 lat i na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci rosja wspierała raz jedną, raz drugą stronę konfliktu – obu sprzedając broń i próbując działać czasami rozjemczo. W Ramstein tymczasem spotkała się ponownie grupa organizująca wsparcie wojskowe dla Ukrainy. Jest sporo nowych deklaracji, ale bez tych najbardziej oczekiwanych – brak Taurusów, brak ATACMS, brak nowych F-16 czy masowych dostaw czołgów.

Niestety afera z zakazem importu ukraińskiego zboża rozkręca się. Unia się nie zgodziła na przedłużenie zakazu importu, 5 krajów (w tym Polska) zapowiedziały wprowadzenie własnego zakazu, na co Ukraina zapowiedziała odwołanie się do sądu, na co Polska zapowiedziała blokowanie wejścia Ukrainy do UE. Wszystko w pięknym przedwyborczym sosie mocnych słów i kogucich uniesień. Natura tej sprawy jest dość zawiła, ale relacjonowana bardzo sumiennie przez ukraińskie media ze szczególnym ujęciem tego co robi Polska.

Dziś są trzy kwestie.

Po pierwsze Ukraińcy w końcu potwierdzili odbicie Kliszczijiwki. To ważne wzgórze i punk przecięcia logistyki do odbicia Bachmutu i wypędzenia rosjan z tych okolic. Teraz czas na węzeł północny.

W sumie to brak jest nowych doniesień ale spływają doprecyzowania ostatnich działań sił ukraińskich. A to o tym jak siły specjalne dostały się na teren portu rosyjskiego i korygowały ataki na remontowane rosyjskie okręty, a to znowu więcej wiadomo o innych uszkodzonych jednostkach. Na samym froncie trwa oczekiwanie na rozwój sytuacji w Kliszczijiwce i pod Robotyne/Werbowe. Są tez doniesienia o ukraińskich atakach w okolicach mostu antonowskiego, ale to raczej echa działań, które miały miejsce kilka dni temu.

Trudno patrzeć na zdjęcia z wyzwolonej Andrijiwki czy z wyzwalanej Kliszczijiwki. Te miejscowości zostały praktycznie starte z powierzchni Ziemi w wyniku kilkumiesiecznych walk. Tych ruin będzie więcej i nadzieja tylko, że przyjdzie moment w którym rosyjski linie obrony zaczną pękać szybciej i bardziej. Mam nadzieję, że niebawem zobaczymy nieco więcej wyzwolonych terenów w okolicach Bachmutu.

Pewien „ekspert” od siedmiu boleści, bo na pewno nie od operacji morskich, ani tym bardziej marynarki wojennej, pokusił się wczoraj…

Jest widoczna zmiana wiatru pod Bachmutem. Nie chodzi tylko o dzisiejszą (być może przedwczesną) informację od Hanny Maljar o wyzwoleniu Andrijiwki. rosyjskie kanały informują zarówno o wycofywaniu niektórych jednostek z tych rejonów, o brakach amunicji artyleryjskiej, dezercjach i nieskoordynowanym dowodzeniu. Niby nie są to nowe “choroby” rosyjskiej armii, ale występują tu jednocześnie i w sporej skali. Czy rosjanie się już “wystrzelali” czy to tylko czkawka – dowiemy się niedługo.

Oj, to musiało rosjan zaboleć sądząc i po wysypie memów i po reakcjach w sieciach społecznościowych. Ukraińcy w nocy uderzyli rakietami w stocznię wojskową w Sewastopolu i trafili w jeden okręt desantowy i jeden okręt podwodny. Trudno to zweryfikować na 100% ale to pierwszy (podobno) w historii przypadek zatopienia okrętu podwodnego rakietą. Oba okręty były remontowane i były w tzw. suchych dokach. No i prawdopodobnie remontu nie uda się zakończyć bo zniszczenia są duże. Uszkodzeniu uległy jeszcze dwa inne okręty.

Niedługo kolejne spotkanie Rammstein w ramach którego będą omawiane dalsze kroki we wsparciu militarnym walczącej Ukrainy. Należy zapewne spodziewać się kolejnych zapowiedzi poszczególnych państw o kolejnych partiach pomocy wojskowej. Część z nich pewnie nie zostanie nigdy zrealizowana. Przykład? Pancerna koalicja. Z tego co wynotowałem z zapowiedzi zachodnich krajów w styczniu i lutym to Ukraina miała otrzymać niemal 400 czołgów od krajów zachodnich. Część z nich to poradziecki ale zmodernizowany sprzęt, ale większość miały stanowić Leopardy 2, AMXy, Challengery. Z szumnych zapowiedzi do Ukrainy dotarła połowa tej liczby. Do tego potem dorzucono jeszcze wysłużone Leopardy 1. Gorzej ma się sytuacja z transporterami np. M113, które wprawdzie młode nie są, ale zapewniają dobrą ochronę przemieszczającej się nimi ekipie. Na świecie wyprodukowano ich dziesiątki tysięcy ale na Ukrainie ich brakuje. Przekazywane przez Grecję czy inne kraje starsze transportery poradzieckie trudno nazwać pomocą a raczej “Ukraine-washingiem” czyli chęcią utylizacji starego sprzętu pod zacną flagą.

Dzisiejsze zapowiedzi Budanowa i Zełeńskiego pokazują, że Ukraina szykuje się na długą wojnę ale i nieustępliwe podejście. W kontraście do ofensywy z zeszłego roku wyraźnie widać, że front Ukraińcy przełamują nie na zachodnich czołgach a na piechotę. Oczywiście w tle działają HIMARSy, Scalpy/Storm Shadow, Kraby i inna zachodnia broń. Ukraińcy nadal też dostają masę danych wywiadowczych i ogrom pomocy. Nie dostają “jedynie” ludzi a Ci w sposób niezastępowalny odchodzą na zawsze. Stąd bardzo rozważne i ostrożne podejście ukraińskich sztabowców do prowadzenia ofensywy. Ukraińcy odzyskują bowiem swoje ziemie piechotą i nieco w przenośni tak zapowiada się dalsza część tej wojny.

rosjanie bardzo się spieszą z przerzucaniem swoich rezerw na front zaporoski. Nagromadzenie i efektywne wykorzystanie tych sił może zagrozić Ukraińcom i ich wyłomowi w rosyjskiej linii obrony pod Robotyne. Ukraińcy póki co nie angażują zasadniczych swoich sił na tym odcinku – wyłom jest jeszcze za mały. rosjanie natomiast wyprowadzają kolejne ataki i póki co Ukraińcom udaje się je odpierać, ale to strefa naprawdę intensywnych walk.

Czytając propozycje oświadczenia po szczycie G20 można odnieść wrażenie, że zboże jest ważniejsze od życia Ukraińców oraz, że liderzy G20 nadal nie wiedzą kto kogo atakuje w tej wojnie. Ta niezdolność liderów do spójnego stanowiska i skupianie się na “częściach wspólnych” interesów jest mocno zachęcająca dla rosji. Niestety.

rosjanie zaatakowali wczoraj Krzywy Róg. Zginął pracownik służb ratunkowych i ponad 50 osób jest rannych.

Dziś nieco “gulaszowo”. Nadal enigmatycznie o tym co dzieje się na odcinku zaporoskim. Symbolicznie też Ukraińcy wbili flagę w dwóch wsiach przygranicznych obwodu charkowskiego, które dotychczas znajdowały się w szarej strefie. Niewiele brakuje do odbicia Kliszczijiwki i domknięcia kręgu artyleryjskiego wokół Bachmutu. Ukraińcy kontynuują też selektywne uderzenia dronami na terenie rosji i terenach okupowanych.

Dziś nieco dłużej – aż na trzy wątki się nazbierało…

Ze skromnym optymizmem warto odnotować, że Ukraińcy śmielej działają na odcinku zaporoskim. Są postępy pod Robotyne i Werbowym. Wyłom tam ma już powierzchnię ponad 100 km2. Do tego postępy pod Kamjańskim i nowa aktywność pod Nowodonieckim (na zachód od Wuhłedaru, tu gdzie ostatnio wizytował oddziały Zełeński).

Najpierw, że nie spadły, potem, że może i spadły ale nie są zagrożeniem a na koniec, że jednak takie ataki to ryzyko. I co dalej? Ano nic. Żadnego większego oburzenia państw NATO, żadnego wzywania rosji na dywanik, żadnych apeli, komisji. NATO się boi a ja obawiam się o NATO.

Około 98 proc. kazachskiej ropy jest eksportowane przez Rosję. I pomimo wieloletnich prób dywersyfikacji szlaków przesyłu ropy naftowej, zależność geograficzna od dużego sąsiada…

Dziś padła zapowiedź pożegnania się z Reznikowem. Zdania co do jego skuteczności są w Ukrainie podzielone. Trudno odmówić mu aktywnego działania i dosadności ale i dopadły go afery związane z dziwnymi zakupami ministerstwa. Trudno dziś stwierdzić na ile były te afery zaaranżowane i zamówione by Reznikowa pogrążyć, a na ile to jego niedopatrzenie.

Podejście Taszkentu do talibów zmieniło się na przestrzeni lat, a ostatnia zmiana przesunęła go w kierunku bardziej bezpośredniego zaangażowania. 18…

Zacznijmy od najważniejszego – Werbowe. Nadal jest szczątkowo z informacjami oficjalnymi. rosjanie podciągnęli tu sporo rezerw, ale nie wszystkie. Gdzieś jednak mają przekonanie, że Ukraińcy uderzą w inny kawałek frontu umożliwiający im szybsze dotarcie do Tokmaku. Ukraińcy natomiast konsekwentnie poszerzają wyłom, ale idzie to wolniej niż tydzień temu. Póki co bo trudno zignorować wyczerpanie sił rosyjskich na froncie zaporoskim oraz perspektywę końca rezerw. Doniesień od “szeregowych” rosjan jest na ten temat bardzo dużo. Pozostaje im jeszcze nieco sił do wycofania z okolic lewego brzegu Dniepru. Jeśli te doniesienia są prawdziwe to pęknięć na froncie zaporoskim zobaczymy niebawem więcej.

Kwestie dystrybucji i wykorzystania zasobów wodnych w Azji Centralnej stają się z roku na rok coraz bardziej palące. Intensywna degradacja lodowców,…

W Polsce zapowiedziała się już jesień. W Ukrainie jeszcze upalnie, ale Ukraińcy powoli zaczynają myśleć o jesieni, zimie i prawdopodobnej powtórce rosyjskich ataków na infrastrukturę krytyczną. Gdy inni gromadzą zapasy na zimę, rosjanie gromadzą rakiety by ponownie spróbować zamrozić Ukraińców. Na froncie bez większych zmian.

Zeszłej zimy, podczas pierwszych ataków na infrastrukturę energetyczną i grzewczą Ukrainy, Ukraińcy obiecali sobie armię dronów. Zorganizowane wówczas zbiórki rekordowo szybko zebrały ogromne kwoty na opracowanie i produkcję nowej broni. Przesiadujący po nocach w schronach Ukraińcy dostali obietnicę opracowania dronów które będą w stanie dolecieć do Moskwy. Pamiętam, że nieco niedowierzałem tym obietnicom i zapowiedziom.

10 wybuchów na rosyjskim lotnisku w Pskowie sprawiło, że dzisiejsza doba była najczarniejszą w rosyjskim lotnictwie od bodajże II w. św. Mądrzy ludzie jeszcze to sprawdzają, ale mowa o udanym wyeliminowaniu od 5 do 7 rosyjskich samolotów. A w Pskowie małych samolotów nie było tylko transportowe IŁ-76 i potencjalnie TU-22 (to te duże, piękne odrzutowe bombowce). Na nagraniach widać conajmniej dwa palące się IŁy. rosjanie automatycznie wykluczyli, aby był to atak tylko sił ukraińskich (700km od granicy, ale blisko granic NATO) i że na pewno jest to sprawka NATO/krajów przybałtyckich.

No i znów mamy ten moment gdy nad sceną walk pojawia się informacyjna mgła i dotychczasowe zmysły zawodzą. Od wczoraj widać wysyp sensacji różnej treści. A to, że 11 brygad ukraińskich zrobiło wyłom na odcinku zaporoskim na 27km, a to, że rosjanie masowo się poddają (pod Zawitnym Bażanniam), że Ukraińcy skoncentrowali swoje siły pod Wuhłedarem i będą szli na Mariupol a nie Melitopol/Tokmak albo że niebawem zacznie się lądowanie ukraińskich sił na lewym brzegu Dniepru. Widać też nieco odważniejsze wypowiedzi ukraińskiej armii, która oświadcza, że rosjanie w Bachmucie są w pułapce (to prawda, ale nie nowość) a pod Werbowym rosjanie uciekają z przełamywanych linii obronnych (podobnie jak urzędnicy rosyjscy z Tokmaku).

Jest taka scena w Gwiezdnych Wojnach, gdy siły Rebelii atakują „Gwiazdę Śmierci”. Atak polega na zawiązaniu całej dostępnej obrony wrogiej stacji by umożliwić doborowym jednostkom wysłanie rakiet w słaby punkt „Gwiazdy Śmierci”. “Trzymaj się celu” to tekst, który słyszą atakowani piloci tuż przed doleceniem do punktu odpalenia rakiet.

✂️ W skrócie: Pod robotyne rosjanie są w panice bo sypie się im obrona. Skąd wiadomo? Bo robią to samo…

Nie, to nie Ukraińcy idą za wolno, tylko kraje zachodnie za wolno deklarowały i dostarczały niezbędne uzbrojenie. Dziś “wygadał się” na ten temat jeden z niemieckich polityków przy okazji komentowania tematu rakiet Taurus dla Ukrainy. Jedyny plus, że przynajmniej w jego wypowiedzi widać wyciąganie wniosków.

Niepodległościowe retrospekcje. Wczorajszy dzień niepodległości Ukrainy owocował w wiele wydarzeń. Dziś, na spokojnie, można stwierdzić, że rosjanie chyba nie mieli sił aby go popsuć tak jak rok temu. Mam na myśli skromniejsze ataki rakietowe i dronowe. Rok temu w dniu niepodległości Ukraińcy byli nękani alarmami cały dzień i noc. Wczoraj również wiele budynków na świecie rozświetliło się na niebiesko-żółto. W tym również, ale jakoś dla mediów było to mniejszą sensacją. Były też filmy z podziękowaniami. I wszystko pięknie gdyby nie liczne posty Ukraińców ze zdjęciami z cmentarzy na których widać morze krzyży i flag. Wszystkie te posty miały komentarz “Pamiętajcie za jaką cenę…”

24 sierpnia 1991 roku Rada Najwyższa Ukrainy uchwaliła Deklarację Niepodległości Ukrainy. Nie było łatwo i na starych nagraniach widać i krzyczące tłumy i flagi i polityków mówiących piękne słowa. Ukraina bezkrwawo, ale i niekompletnie oderwała się wówczas od rosji/zsrr. Trudno dziś ocenić czego zabrakło, czy można było zrobić coś więcej oraz czy dzięki temu można by uniknąć aktualnej wojny.

Jak zapewne zauważyliście, Ukraińcy lubią celebrować święta. W zasadzie codziennie jest czyjś dzień w ich kalendarzu i jest on świętowany. Dziś, w przeddzień dnia niepodległości, Ukraińcy obchodzą dzień flagi i jest on bardzo ważny. Dziś było sporo nagrań z flagami w różnych miejscach. A jutro dzień niepodległości. Dziś też odbyło się kolejne spotkanie platformy krymskiej, ale przez prigożyna nie zdążę się rozpisać na ten temat. Generalnie platforma rozrasta się we właściwym kierunku i nabiera słusznego znaczenia.

No i weszli do Robotyne, a nawet poszli nieco dalej. Są też postępy na innych odcinkach frontu zaporoskiego i donieckiego. O trzeszczeniu frontu pisałem wczoraj więc powtarzać się nie będę, ale polecam grafikę od ISW na której widać, że na Ukraińców czeka jeszcze kilka solidnych linii obronnych rosjan do sforsowania. Na pocieszenie są tutaj dwie kwestie. Po pierwsze amerykanie dość mocno skrytykowali anonimowe doniesienia amerykańskich mediów rzekomo krytykujące Ukraińców za brak postępów. Amerykańscy oficjele dość dyplomatycznie powiedzieli, że generalnie mało kto ma pojęcie o tym z czym muszą mierzyć się Ukraińcy w realnej walce i że wiedząc to co amerykanie wiedzą to Ukraińcy działają właściwie. W tych wypowiedziach padł też ciekawy detal – Ukraińcy mieli wypracować własną metodę na neutralizację rosyjskich pól minowych, które są największym problemem dla sił pancernych i piechoty. Detali nie podano.

rosyjska obrona na froncie południowym wykazuje oznaki zmęczenia. Ukraińcy prawie już odbili Robotyne, o które walczą od kilku dobrych tygodni. Robotyne to jednak 1/3 drogi do Tokmaku – ważnego węzła logistycznego rosjan. Jednak powoli widać pęknięcia w rosyjskiej obronie na froncie zaporoskim. Ukraińcy konsekwentnie stosują tę samą taktykę – w pierwszej kolejności regularne niszczenie logistyki i zaplecza rosjan.

W tym artykule przedstawie wam radziecki czołg pływający, jakim jest PT-76. Ale aby to zrobić, musimy cofnąć się do czasów…

Po pierwsze, wyrażam szczere gratulacje dla Pana Komandora za przygotowanie tak szerokiej i rzetelnej analizy. Tekst w istocie zasługuje na…

Przez niemal 30 dni przerwy wydarzyło się kilka rzeczy o których warto wspomnieć. Oto najważniejsze z nich, a pełniejszy spis zawarłem w odrębnym ,mega długim wpisie.

Zbiorcze podsumowanie najważniejszych wydarzeń z okresu przerwy w podsumowywaniu codziennym.